اصلاح‌طلبان؛ از تلاش برای راهیابی به دور دوم تا رقابت با آراء باطله
اصلاح‌طلبان که از سال 92 به پیروزی‌های زنجیره‌ای در عرصه سیاست دست یافتند، به دلیل ناکارآمدی و ایجاد مشکلات عدیده در زندگی مردم، از سال 98 و با واگذاری نتیجه انتخابات مجلس یازدهم، به شکست‌های زنجیره‌ای دچار شده‌اند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی استادنیوز، اصلاح‌طلبان انتخابات 1400 را با ثبت نام حداکثری گزینه‌های مطلوب خود کلید زدند؛ از چهره‌های رادیکالی چون مصطفی تاج‌زاده و محمود صادقی تا مسعود پزشکیان، محمّد شریعتمداری، عباس آخوندی، محسن مهرعلیزاده و عبدالناصر همتی.
نهایتاً اصلاح‌طلبان با 2 گزینه محسن مهرعلیزاده و عبدالناصر همتی وارد رقابت نهایی انتخابات ریاست‌جمهور شدند. اگرچه اصلاح‌طلبان پس از اعلام اسامی نهایی نامزدهای ریاست‌جمهوری از سوی شورای نگهبان، ساز قهر با انتخابات را کوک کردند و به شورای نگهبان تاختند، با این حال، در روزهای منتهی به انتخابات به حمایت از عبدالناصر همتی میل پیدا کردند.
مهدی کروبی که این روزها از حصر خارج شده و زندگی عادی خود را سپری می‌کند، تمام قد به حمایت از همتی پرداخت.
کروبی در اظهاراتی که پسرش آن را نقل کرده بود گفته بود: «نظر به شناختی که از سال‌های گذشته از آقای همتی در بخش اقتصادی و اجرایی دارم و توان ایشان را در اداره کشور می‌دانم رای من به آقای همتی خواهد بود»
حسین کروبی در همین زمینه می‌گوید: «پدرم از همه آحاد ملت درخواست کرد تا روز جمعه برای دفاع از جمهوریت و نهاد ریاست جمهوری به عبدالناصر همتی رای بدهند».
سید محمد خاتمی نیز در اظهارات انتخاباتی خود، سعی کرده بود به شیوه‌ای متفاوت و بدون اسم بردن از همتی، از وی حمایت کند:
«امیدوارم مردم ما همت کنند و به عرصه بیایند و رای بدهند. من درباره نامزدها صحبت نمی کنم که شایسته هستند یا نه، اما مردم به صحنه بیایند تا آن طرحی که می خواهد یک جریانی به هر قیمتی ولو با کنار زدن مردم و تهدید کردن رأی و آزادی مردم فلان شخص و یا فلان جریان را روی کار بیاورد و تحمیل کند مقابله شود».
اما در کنار خاتمی و کروبی، چهره‌هایی چون عبدالکریم سروش، مصطفی ملکیان و غلامحسین کرباسچی و نیز احزابی مانند کارگزاران سازندگی، ندای ایرانیان، اعتماد ملی، حزب توسعه ایران اسلامی، حزب جوانان ایران اسلامی، حزب مردم‌سالاری، حزب اسلامی کار، مجمع نیروهای خط امام، خانه کارگر، مجمع فرهنگیان ایران اسلامی، جمعیت حمایت از حقوق بشر زنان، مجمع زنان اصلاح‌طلب و جمعیت زنان از عبدالناصر همتی حمایت کردند.
اصلاح‌طلبان که به موفقیت همتی امید داشتند، در روز انتخابات برای او سنگ تمام گذاشتند و با انتشار تعرفه‌های رأی خود، دیگران را به رأی دادن به همتی ترغیب می‌کردند.
اصلاح‌طلبان آنقدر در حمایت از همتی مصمم بودند و به او امید بسته بودند که حتی زمزمه‌های کشیده شدن انتخابات به دور دوم را نیز مطرح کردند.
از همین رو بود که روزنامه اصلاح‌طلب شرق در اولین شماره خود پس از انتخابات با اشاره به حمایت سران جریان اصلاحات از همتی، تیتر زد: «همتی تنها نماند».
با این حال، نتیجه انتخابات با آنچه اصلاح‌طلبان توقع داشتند فاصله معناداری داشت. نامزد مور حمایت اصلاح‌طلبان با ۱۵ میلیون رأی اختلاف نسبت به نامزد پیروز در جایگاه چهارم قرار گرفت.
امّا شاید هیچ کس مثل صادق زیباکلام، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، ابعاد شکست این جریان سیاسی را به تصویر نکشید: «دو و نیم میلیون رأی برای آقای همتی در حقیقت تیر خلاصی در شقیقه اصلاح‌طلبان بعد از ۲۴ سال حیات سیاسی‌شان بود».
زیباکلام می‌گوید اصلاح‌طلبان در بدبینانه‌ترین حالت دست‌کم ۱۰ میلیون و در خوشبینانه‌ترین حالت، رفتن به دور دوم را برای نامزدشان پیش‌بینی کرده بودند.
در دیگر سوی این میدان، اصلاح‌طلبان نتیجه انتخابات شورای شهر تهران را نیز به شکل فاحشی واگذار کردند به نحوی که هیچکدام از ۲۱ کرسی شورای تهران را نتوانستند به‌دست بیاورند.
اصلاح‌طلبان که از سال 92 به پیروزی‌های زنجیره‌ای در عرصه سیاست دست یافتند، به دلیل ناکارآمدی و ایجاد مشکلات عدیده در زندگی مردم، از سال 98 و با واگذاری نتیجه انتخابات مجلس یازدهم، به شکست‌های زنجیره‌ای دچار شده‌اند.
در همین زمینه روزنامه اصلاح‌طلب آفتاب یزد، ناکامی سنگین اصلاح‌طلبان را به سه عامل حسن روحانی، دلخوش کردن به کلاب‌هاوس و عملکرد حزب کارگزاران نسبت می‌دهد.
خبرگزاری اصلاح‌طلب خبرآنلاین با انتقاد از اصلاح‌طلبانی که عامل ناکامی خود را شورای نگهبان می‌دانند، می‌نویسد: «در انتخابات اخیر اصلاح‌طلبان تمام تقصیرهای شکست در انتخابات ۹۸ را متوجه شورای نگهبان کردند و سهمی برای خودشان قائل نشدند. نتیجه این رفتار همان شد که ۲۸ خرداد شاهد آن بودیم؛ قهر مردم با آنها و بی‌توجهی به پیام‌ها و حمایت‌های اصلاح‌طلبان».
این رسانه اصلاح‌طلب در ادامه پیشنهاد جالبی را پیش روی اصلاح‌طلبان می‌گذارد: «با توجه به شرایط موجود، آینده سیاسی اصلاح‌طلبان دچار یک تزلزل و شک و تردید شده است. حالا دیگر مدتی باید اصلاح‌طلبان در تنهایی به کارها و رفتارشان فکر کنند! ببینند می‌خواهند چه کنند».
